برای اینکه هر شرکتی بتواند از اعتبار مالیات ارزش افزوده استفاده کند باید شرایطی وجود داشته باشد

برای آن دسته از خوانندگانی که احتمالا با اصطلاحات حسابداری و مالیاتی آشنایی کمتری دارند بگوییم منظور از اعتبار مالیاتی، عوارض و مالیات ارزش افزوده‌ای است که وقتی خرید انجام می‌دهیم روی فاکتورها و صورتحسابهای فروشنده کشیده می‌شود و ما آنها را همراه با قیمت کالای خریداری شده پرداخت می‌کنیم .

اما آیا به صِرف اینکه روی فاکتورهای خریدمان ارزش افزوده کشیده شده می‌توانیم بگوییم به عنوان اعتبارمان پذیرفته شده است ؟

واقعیت نشان می‌دهد که تا وقتی یک سری شرایط وجود نداشته باشد مبالغ پرداختی‌مان روی فاکتورهای خرید نه به عنوان طلب ما از اداره مالیات شناخته می‌شود و نه از هیچ کجا قابل دریافت است. وقتی قابل دریافت و قابل مطالبه است که شرایط زیر وجود داشته باشد :

 

• صورتحساب (فاکتور) به نام شرکت باشد
• اداره مالیات بر ارزش افزوده انجام معامله را بپذیرد
• شرکت طرف معامله دارای گواهینامه ارزش افزوده باشد
• گواهینامه در تاریخ فاکتور اعتبار داشته باشد

 

 

برای موارد بالا بخشنامه‌های زیادی صادر شده است که می‌توانید در وبسایت سازمان امور مالیاتی  آنها را ببینید .

خلاصه آن بخشنامه‌ها همان جمله‌ای است که ما حسابدارها غالبا می‌گوییم : "باید از انجام معامله اطمینان حاصل شود ."

پرونده‌های زیادی را می‌توان دید که علی‌رغم وجود صورتحساب به نام شرکت اما بدلیل اینکه (به هر دلیلی) شرکت طرف معامله کد فروش از آب درآمده و اسناد حمل موجود نبوده و یا پرداخت وجه به حساب فروشنده نبوده است ،  مورد پذیرش اداره مالیات قرار نمی‌گیرند. و اثبات واقعیت معامله به یک کار زمان بر، پیچیده و پرهزینه تبدیل می‌شود.

 

البته  یک مورد خاص هم وجود دارد که صورتحساب به نام شرکت صادر نمی‌شود، اما مبلغ ارزش افزوده درج شده در صورتحساب به عنوان اعتبار مالیاتی پذیرفته می‌شود. بد نیست به این نمونه اشاره کنیم :

 

هنگامی  که رابطه تجاری بین دو طرف رابطه کارفرما – پیمانکاری است  و در کالاهای وارداتی برگ سبز بنام کارفرما باشد اما بر اساس قرارداد بین کافرما و پیمانکار  مبلغ توسط پیمانکار پرداخت شود اعتبار ارزش افزوده به پیمانکار تعلق می‌گیرد .

 

هرچند مثل بسیاری رویه‌های دیگر رویه‌ای که در مورد این موضوع عمل می‌شود نیز رویه چندان آسانی نیست، اما بر اساس بخشنامه 200/97/133 که در تاریخ 97/9/27 صادر شده است، اگر پیمانکار EPC هستید، می‌توانید از این ظرفیت استفاده کنید و 9 درصد بی زبانی را که بابت ارزش افزوده پرداخت کرده‌اید در اولین فصل مالیاتی به عنوان اعتبار ثبت کنید و خودتان را درگیر وصول آن از کارفرمایی که احتمالا بی‌پول است، منطق ندارد، و می‌گوید : "من برای یک خرید 2 بار ارزش افزوده نمی‌دهم" نکنید .

 

 

 

دی 97

در ویرایش اولیه این مطلب رابطه کارفرما و پیمانکار، به اشتباه رابطه آمر - حق العمل کار نوشته شده بود. 

"تیم دودوتا چارتا بابت این اشتباه از خوانندگان خود عذرخواهی می‌کند."

 

 

• بهروز مطیع
• پوریا رسولی
• مالیات ارزش افزوده